15. okt, 2021
Want wij weten, dat tot nu toe de ganse schepping in al haar delen zucht en in barensnood is. En niet alleen zij, maar ook wij zelf, [wij,] die de Geest als eerste gave ontvangen hebben, zuchten bij onszelf in de verwachting van het zoonschap: de verlossing van ons lichaam.’
Bijschrift
Dit woord zal niet zo vaak het onderwerp van gesprekken zijn op een verjaardagsfeestje. Dit raakt tot diep in het bestaan van een mens. Toch duidt het op de kern van het geloof. God heeft ons geroepen; dat heeft een uitwerking: niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij.
Niet meer uitzien naar de toekomst van de mens, maar naar een toekomst van allen in Zijn aanwezigheid, waarbij het vergankelijke heeft afgedaan en het onvergankelijke is aangebroken. Elke dag de dingen doen (als voor de Heer Zelf) die nodig zijn voor het moment, maar steeds met het oog gericht op Hem en de verwachting.